Er zijn vele soorten gitaren. Laten we beginnen met de akoestische gitaar Je kunt een akoestische gitaar herkennen aan de 6 of 12 snaren. Meestal heeft een akoestische gitaar nylon snaren, maar ze komen ook voor met stalen snaren. Het nadeel hiervan is dat je sneller pijn aan je vingers krijgt. Echter wen je hier na een tijdje wel aan. Deze gitaar is ook zeer geschikt om gitaar op te leren spelen.
- Je hebt een semi akoestische gitaar dat wil zeggen dat het een halve elektrische gitaar en een halve akoestische gitaar in één is. Dus je hebt het voordeel om er een versterker aan te sluiten. Ideaal als je voor groot publiek moet spelen. Ook kun je met deze semi akoestische gitaar het geluid veranderen.
- Bij de akoestische basgitaar is het eigenlijk weer hetzelfde verhaal helft bas en de helft akoestische. De basgitaar heeft heel logische een wat zwaarder geluid. Je kunt de basgitaar herkennen aan zijn 4 snaren.
- De elektrische gitaar is misschien wel de bekendste en meest opvallende gitaar die er is. Doordat deze gitaar geen klankkast heeft, kan deze gitaar in alle maten en vormen gemaakt worden. Deze gitaar heeft geen klankkast nodig omdat hij gebruik maakt van pick-ups. Meestal zitten er 2 pick-ups op, iedere pick-up zorgt voor een ander geluid.
- De elektrische basgitaar is een belangrijk instrument in een band. Deze zorgt voor het ritme in een nummer. Feel the vibe zouden ze in het engels zeggen. Meestal heeft basgitaar 4 snaren maar toch komt het voor dat je een basgitaar ziet met 5 of 6 snaren.
Het ontstaan van de gitaar
Slechts weinig instrumenten hebben een voorgeschiedenis van meer dan 500 jaar. De voorloper van de gitaar was de gitara, een instrument dat gebruik werd bij de oude Grieken. Dit was geen gitaar zoals we ze nu kennen, maar heeft er zeer veel van weg. Het succes van zowel de Spaanse Vihuela da mano, als de Italiaanse renaissance gitaar, heeft bijdragen tot de ontwikkeling van de Guitarra Española. Deze rijkelijk versierde en met vijf dubbele snaren bespannen barokgitaar is ontstaan in Spanje op het einde van de zestiende eeuw.
Rond 1780 wordt er nog een zesde paar snaren toegevoegd aan de Guitarra Española. De meeste zes snarige gitaren zijn in Spanje gebouwd in Cádiz. Bijna gelijktijdig worden de zes koren ontdubbeld, eerst in Frankrijk en Italië, Spanje volgt pas veel later. Ook wordt de snaarspanning verhoogd. Ze noemen het de zessnarige romantische gitaar. In de negentiende eeuw worden er mechanische stemschroeven aan toegevoegd, en rond 1884 bouwt Antonio de Torres Jurado de eerste gitaar die qua vorm en bouwprincipes maar weinig meer verschilt van de klassieke gitaar zoals wij die nu kennen.
Overal in europa speelt men gitaar
Niet alleen in Spanje maar in de meeste West-Europese landen werd dit instrument bespeeld in aristocratische kringen waar overigens meer gewaardeerd werd dan in Spanje zelf. Gitaristen zoals Robert de Visée en Francesco Corbetta waren vast verbonden aan het hof van Lodewijk XIV. Hun muziekbundels werden opgedragen aan de koning, die net zoals zijn dochters, zelf ook een ervaren gitaar speler was.